Tarot

Astro

Grapjes

Tarot algemene geschiedenis

Over het ontstaan van de tarot zijn de meningen nogal verdeeld.
Er wordt beweerd dat het afkomstig is uit Egypte, dit gold vroeger als de bakermat van alle mystiek en magie, maar ook Babylon, Palestina, het oude India, de Kelten en de zigeuners worden genoemd.
Ik ben van mening dat de tarot zoals wij die kennen van oorsprong uit Italië komt.
Hier zijn verschillende redenen voor:
1e De afbeeldingen op de kaarten zijn van puur christelijke oorsprong en wel de europees-christelijke, zoals de twee geliefde (Adam en Eva), de mannelijke paus, de vrouwelijke paus ( een duidelijke verwijzing naar het pelagianisme, een stroming die pretendeerde dat zij een vrouwelijke paus volgden) en de wereldkaart met de symbolen van de vier evangelisten.
2e Intussen is het duidelijk geworden dat de “Egyptische oorsprong” van de tarot kaarten een legende is.
Oudere tarotkaarten als die uit de Renaissance tijd heeft niemand tot dusver gezien of in documenten gevonden
3e De tarot zou uit India komen en door de zigeuners naar Europa zijn gebracht,
dit lijkt me niet juist want de zigeuners zijn pas na de middeleeuwen ( 15e en 16e eeuw) naar Europa gekomen en begonnen in de 17e eeuw pas de tarotkaarten te gebruiken voor hun manier van divinatie.
4e In veel boeken lees je dat het spel “tarot van Karel VI”uit het jaar 1392 stamt het zou dan geschilderd zijn door Jaquemin Gringonneur.
Dat werd al in 1869 door Romain Merlin betwijfelt maar in 1906 door Rene D’Allemagne onbetwist weerlegd.
Leest men de bronnen na, dan ziet men iedere keer dat in decreten en akte die van voor 1400 zijn speelkaarten of orakel genoemd wordt. Nooit tarot kaarten.

 

Maar hier wat historische feiten op de rij.

Voor speelkaarten ligt het allemaal wat duidelijker. De oudste aanwijzingen voor speelkaarten zijn uit China. In de 7e of 8e eeuw leefde daar Yang Tan-ien, die zo van kaartspelen hield, dat zijn liefde hiervoor in een bericht beschreven werd.
Het oudste berichten over het bestaan van speelkaarten in Europa zijn uit Florence in 1377. In een document uit die tijd werd het de bevolking uit Florence verboden het kaartspel uit te oefenen, hiermee is het duidelijk dat speelkaarten al voor 1377 in Italië bekend waren. Wanneer echter precies de speelkaarten in Italië voor het eerst opduiken is niet bekend.

 

De eerste aanwijsbare berichten over het bestaan van tarotkaarten zijn uit de eerste helft van de 15e eeuw, weer uit Italië. In de jaren 1420 tot 1450 bestelde de Hertog van Milaan, Filipo Maria Visconti ( 1391- 1447) en ook zijn opvolger uit het Sforza geslacht meerdere speelkaarten, waarvan er nog 250 bewaard gebleven zijn, die vermoedelijk uit 15 verschillende kaartendecks komen. Deze kaarten worden de Visconti kaarten genoemd. Het bekendste deck is de Visconti-Sforza tarot, getekend door Bonifacio Bembo, waarvan nog 74 kaarten bewaard zijn gebleven en tot nu toe het oudste bekende tarot deck is. Eind 15e eeuw was de tarot in grote delen van Noord-Italië bekend.

Visconti Sforza tarot

Ongeveer in 1470 ontstond de Mantegna tarot, vermoedelijk in Ferrara. Met 50 kaarten gaat het niet om een echt Tarot deck zoals we dat tegenwoordig zien. De afbeeldingen op de kaarten, die o.a. de weg naar God weergeven laten zien dat het bij de Mantegna tarot niet om speelkaarten gaat, dat de kaarten van de Mantegna tarot grote overeenkomsten vertoont met de grote arcana kaarten ( of de Tarot triomfen).

Mantegna tarot,

De eerste decks die tegenwoordig de Minchiate van Florence genoemd worden ontstonden waarschijnlijk rond 1530 in Florence. Het gaat dan om tarot decks die uit 96 kaarten bestaan, 40 grote arcana en 56 kleine arcana kaarten inclusief de hofkaarten. De grote arcana bestaat uit de grote arcana zoals we die nu kennen maar ook 12 kaarten met de dierenriem tekens.Verder hebben de kaarten afbeeldingen van de vier elementen en christelijke afbeeldingen als thema.

Minchiate van Florence tarot

	De Visconti-Sforza tarot, de Mantegna tarot en de Minchiate van Florence zijn niet de enige overgebleven tarot uit de middeleeuwen. Ook de Sola Busca tarot die eind 15e eeuw ontstond, dient hierbij vermeldt te worden, dus in dezelfde tijd als de Mantegna tarot of iets later. Het interessante aan de Sola Busca tarot is dat het hier om de eerste volledige afgebeelde tarot gaat. De onbekende schepper van deze tarot heeft voor deze kaarten historische personen, uit het oude Rome gebruikt.
oude kaarten	Sola Busca tarot	vernieuwde kaarten

Blijft nog de vraag naar de oorsprong van de 22 grote arcana kaarten. Hier zijn enige theorieën over. De aannnemelijkste is dat de oorsprong van de grote arcana kaarten in de zogenaamde Trionfi ligt. Daar gaat het om optochten welke in het middeleeuwse Italië in de steden gehouden werden. De oorspronkelijke naam van de grote arcana was zoals we nu zeker weten Trionfi. De naam “Arcana” werd voor het eerst door Paul Christian ( 1811-1877)  ingevoerd.
Twijfelachtig is het of de naam Tarocchi, hetzelfde betekent als Trionfi. Uit het Italiaanse Tarocchi ontstaat dan het Franse Tarot en het Duitse Tarock.

 

Natuurlijk is de aanname, dat de oorsprong van de grote arcana in de middeleeuwse triomf tochten te vinden is, niet alleen op de gelijkende afbeeldingen van de kaarten gebaseerd. Veel belangrijker en interessanter is de overeenstemming van deze afbeeldingen met de afbeeldingen van de kaarten. Op de zegewagen, die een dergelijke afbeeldingen voorstelt worden allegorische scènes en beelden door de straten van de stad gereden, die zowel op middeleeuwse beelden en op mythologische beelden lijken.
Drie verschillende Triomf optochten  trekken langs, waarbij iedere volgende zwaarder weegt als de vorige. De eerste triomf was die van de liefde, de tweede was de triomf van de dood, en de laatste was de triomf van de eeuwigheid.
Aan het begin van de processie reed een wagen met een goochelaar als zinnebeeld voor de narrenkoning van het oude Romeinse Saturnalia. Aan het einde van de processie reed een wagen met een nar, die voor het beeld van de lente stond. Zo’n triomftocht bestond soms wel uit meer dan 200 wagens.
Hoe dan ook de kaartbenoeming van de grote arcana van de tarot geeft een opvallende gelijkenis met deze triomftochten.

 

We gaan terug naar de historische bronnen, sinds het begin van de 20e eeuw zijn de kaarten in de volgorde gekomen zoals wij die nu kennen.Uit oud materiaal lijkt namelijk dat men in de middeleeuwen geen bepaalde volgorde van de kaarten had. In principe waren wel alle 22 kaarten van de grote arcana zoals wij die tegenwoordig kennen aanwezig. De afbeeldingen en volgorde kunnen van de huidige kaarten afwijken. Aangenomen wordt dat men vroeger vanzelfsprekend de volgorde wist en dit niet extra met een nummering moest aangeven

 

Ook de symbolen van de hofkaarten en de kleine arcana waren niet altijd, staven, bekers, zwaarden en pentakels. Zo zou er in de 16e eeuw een deck zijn geweest waar leeuwen, pauwen, papagaaien en apen als symbool van de kleine arcana stonden. Ook oriëntaalse kaartspelen uit die tijd gebruiken naast de staven, bekers, zwaarden en pentakels, o.a. leeuwen en andere dieren als symbool. Bovendien zijn er ook tegenwoordig weer tarotdecks die niet de gebruikelijke symbolen hanteren.

 

In de loop van de tijd is er een soort standaard tarot ontstaan, die we als eerste terug zien in het deck van Marseille. De eerste Marseille tarot is in de tijd 1748 tot 1760 door Nicolas Conver getekend. Heden ten dage is het nog altijd een van de klassiekers. Het is ook het eerste deck, met de volgorde zoals we tegenwoordig ook nog gebruiken. Wat tot deze volgorde geleid heeft is niet bekend. Mogelijk was het een tarot van Marseille, die Antoine Court, beter bekent als Court de Gébelin, in 1781 in een Parijse Salon zag en hem zo fascineerde dat hij tot de overtuiging kwam, dat het om meer ging als een kaartspel. Court de Gébelin was een vrijmetselaar, en was lid van een vrijmetselaars loge waar beroemde personen zoals Voltaire en Benjamin Franklin, die lange tijd als Amerikaanse afgezant in Parijs leefde, lid van waren. Het hoofddoel van deze loge was het herontdekken van oude geheime leer en dit was hoofdzakelijk gericht op het oude Egypte. Court de Gébelin was er van overtuigd dat de tarot zo’n geheime leer uit het oude Egypte in verborgen vorm bevatten.

Marseille tarot

 

Hij was er van overtuigd dat Oudegyptische priesters hun methode in beelden en symbolen versleuteld hadden. Om op deze manier hun leer te bewaren en voor niet ingewijden te beschermen, hadden zij dit als een spel weergegeven? In de loop van de tijd ging dan de ware bedoeling verloren en was het alleen nog maar een spel. Alle andere kaartspelen zouden hieruit ontstaan zijn. Hoe men ook over Court de Gébelin denkt een feit is wel dat daardoor op dat moment de esoterische of occulte tarot ontstond.

 

Court de Gébelin was niet de eerste die in de tarotkaarten meer zag als een spel. Er werd al lang gebruikt gemaakt van de zogenaamde waarzegkaarten, op een manier zoals wij nu de zigeunerkaarten of de kleinen Lenormand kaarten kennen. Deze kaarten zijn waarschijnlijk vooraf gegaan door de in de middeleeuwen zeer geliefde lotsorakels.
De Romeinse historieker Tacitus gebruikte bijvoorbeeld runestaafjes, die door de Germanen als waarzegmiddel gebruikt werd. In de latere middeleeuwen werden er dobbelstenen als lotsorakel gebruikt. Bij de verschillende worpen werden dan orakelspreuken uitgesproken die men na kon lezen in orakelboekjes. In de loop van de tijd ontstond uit het orakel vragen een spel, waarbij steeds verfijndere regels verzonnen werden .
In het begin van de 16e eeuw kwam de Mainzer boekdrukker Johann Schöffer op het idee om zijn voorliefde voor kaarten enerzijds en voor orakels anderzijds met elkaar te verbinden.In plaats van de dobbelsteen gebruikte hij een kaartspel en gaf aan iedere kaart een orakelspreuk uit het lotsboek.Oorspronkelijk stonden de spreuken niet op de kaarten zelf, maar konden in het begeleidende boek worden gelezen. Dit is het eerste aanwijsbare geval waarbij de kaarten gebruikt worden voor waarzeggerij. Maar men kan er wel van uitgaan dat kaarten al lang daarvoor gebruikt werden om waar te zeggen.

 

Éteilla is een naam, die bij velen bekend is, maar bij tarotisten in een wat twijfelachtig daglicht staat. Dat komt hoofdzakelijk door drie dingen, ten eerste zijn zogenaamde beroep. Oorspronkelijk zou hij pruikenmaker geweest zijn en weinig onderwijs hebben genoten. Ten tweede gebruikte hij de kaarten uitsluitend voor waarzeggerij en ontwikkelde zijn eigen waarzegmethode. Daarnaast was hij erg goed in het zichzelf te verkopen.

 

Éteilla (1738-1791) heet eigenlijk Jean Francois Aliette. Toen hij besloot van waarzeggerij zijn hoofdberoep te maken, draaide hij de letters van zijn achternaam om en gebruikte hem als artiestennaam Hij was een tijdgenoot van Court de Gébelin en een aanhanger van zijn mening dat de kaarten van Egyptische oorsprong waren.
Pruikenmaker is hij nooit geweest, dit beroep werd hem toegedacht omdat hij de laatste jaren van zijn leven in het huis van een pruikenmaker woonde. Zijn oorspronkelijk beroep was leraar en zodoende zal hij ook over kennis beschikt hebben. Het is aan te nemen dat hij zich al langere tijd met esoterische disciplines, zoals numerologie en astrologie bezig hield. Naast eenvoudige kaartspelen gebruikte hij ook de tarot van Marseille.Tegenwoordig wordt hem aangerekend, dat hij de spirituele kant van de kaarten niet gebruikte, maar zich hoofdzakelijk op de waarzeg kant concentreerde.

 

	Hij veranderde de in de Marseille tarot vastgelegde volgorde van de grote arcana, benoemde de meeste kaarten anders en liet eigen kaarten drukken, die tegenwoordig nog als Éteilla kaarten of Éteilla tarot bekend zijn. Als men onpartijdig naar Éteilla kijkt, ziet men een man die het e.e.a aan tarotonderzoek gedaan heeft en een diepgaande kennis op het gebied van de getallen mystiek had. Dat hij beweerde dat de tarot 171 jaar na de zondvloed in jaar 2170 v.Chr. bij een samenkomst van magiërs onder het voorzitterschap van Hermes Trimegistos is ontstaan, zet hem weer in een twijfelachtig daglicht.In zijn tijd was hij niet de enige die deze speculaties er op na hield. Éteilla schaamde zich niet, reclame voor zichzelf en zijn waarzeggerij te maken. Op de wijze waarop hij zichzelf aanbood, ging hij op een manier te werk, die bij zijn tijdgenoten, zeker in de tarot meer zagen als een waarzeg instrument, slecht overkwam.
Grand Eteilla tarot		Petit Eteilla tarot

 

Toch had Éteilla veel aanhangers. In 1788 startte hij “de vereniging van duiders van het boek van Toth” waarbij het om een vereniging van kaartleggers gaat, die zich met het analyseren van de kaarten bezig hield. Basis van de studie was natuurlijk de door Éteilla ontwikkelde tarot. Jammer genoeg is geen van deze originele decks bewaard gebleven. Bij de tegenwoordige Éteilla tarot gaat het om reproducties van tarotdecks, die in de 19e eeuw door Éteilla aanhangers uitgegeven zijn.

 

	Een andere tijdgenoot van Court de Gébelin, die zichzelf ook heel goed kon presenteren was Marie-Anne Lenormand (1772-1843), maar dat lag ook zeker aan het feit dat ze een goede ziener was. Sybille van Parijs werd ze genoemd. Zij kwam uit een eenvoudig milieu maar wist zich op eigen kracht en door haar goede zienswijze tot een beroemde en vermogende vrouw op te werken. Er werd vaak geprobeerd haar als charlatan te ontmaskeren of achter haar “trucjes” Te komen, maar dit alles tevergeefs. Noch haar tijdgenoten of tegenwoordige onderzoekers zijn tot dusver in staat gebleken een truc of enig bedrog hierin bloot te leggen.
Lenormand kaarten		Lenormand kaarten

 

Haar voorspellingen waren zo exact, dat men eigenlijk niet kan zeggen dat ze gebruik maakte van veronderstellingen en deze interpreteerde. Veel in aanzien en beroemde personen van die tijd zoals keizerin Josephine, Marat, Robespierre, Fouché en zelfs Napoleon ( hoewel hij Lenormand niet mocht) behoorde tot haar clientèle. De voorspellingen die ze voor deze personen deed zijn bewaard gebleven, en zoals de geschiedenis bewijst, allemaal uitgekomen. Niet alleen beroemde tijdgenoten van Lenormand telde tot haar clientèle er waren ook genoeg andere waar ze juiste voorspellingen voor deed. Haar roem strekte zich verder uit dan Parijs en Frankrijk, ook andere delen van Europa tot aan het Russische Tsarenhof maakte gebruik van haar diensten.

 

Marie-Anne Lenormand gebruikte verschillende divinatie systemen, die zij met elkaar verbond. Het belangrijkste waren wel de kaarten.Het is niet precies bekend welk deck ze in eerste instantie gebruikte .Het zullen verscheidene decks geweest zijn waar onder ook de Éteilla kaarten en de tarot. Waarschijnlijk heeft zij het kaartleggen “geleerd”met eenvoudige kaarten of Éteilla kaarten. Velen hebben geprobeerd haar “systeem”te herontdekken . Maar geen een is het gelukt. Mogelijk was er helemaal geen systeem, en als het wel het geval was dan blijft de vraag of een ander als Lenormand daarmee dezelfde resultaten zou halen. Marie-Anne Lenormand was ogenschijnlijk een buitengewone zieneres, die werkelijk zoiets als de gave van een tweede gezicht had.Desondanks gebruikte zij hulpmiddelen als kaarten, astrologie, kabbala en nog enige. Kan dit ook niet een aanwijzing zijn dat het eigenlijk niet belangrijk is waarmee men werkt, als men maar de tekens van het duiden begrijpt.Natuurlijk heeft niet iedereen de gave van Marie-Anne Lenormand, maar dat ook zij hulpmiddelen gebruikte wijst erop dat er dingen zijn die de spirituele mogelijkheden ondersteunen en “trainen”. Opvallend is dat Marie-Anne Lenormand bij voorkeur kaarten gebruikte, even zo opvallend is het dat zij verschillende decks gebruikte, waarvan de tarot er één was. Misschien is er werkelijk iets in de kaarten dat de onbewuste capaciteiten ondersteund. Waarom fascineert de tarot toch zo, en dan zowel degene die ervan overtuigd zijn dat het om een oer oude geheime leer handelt, als degene die ervan overtuigd zijn dat de tarot uit speelkaarten ontstaan zijn en voor de middeleeuwen niet bestonden? Waarom zijn bijvoorbeeld zoveel astrologen tegelijkertijd ook tarotisten, hoewel zij met de astrologie een wetenschappelijk middel in de hand hebben waarmee eveneens en voor zeer gefundeerde spirituele doelen en divinatie gebruikt kan worden. Waarom kunnen tarotisten met het ene deck beter werken als met het andere? De mooie afbeeldingen die de tarots tegenwoordig hebben, geven hier geen verklaring voor. Veel decks zijn ware kunstwerken en veel bekende kunstenaars hebben in de loop van de tijd tarotkaarten getekend. Ondanks dat komt het vaak genoeg voor dat een tarotist, die een deck dat hier voor zijn voorkeur had, hem niet meer zo “aan spreekt”zoals een ander eenvoudiger deck.

 

In de 19e eeuw bereikte de interesse in de tarot zijn eerste hoogtepunt.In het bijzonder drie mannen droegen hier aan bij:
Jean-Baptiste Pitois (1811 - 1877), beter bekent onder de naam Paul Christian, Alphonse Louis Constant (1810 - 1875), bekend onder de naam Éliphas Lévi en Dr. Gerard Encausse (1865 - 1916), bekend onder de naam  Papus.

 

Paul Christian hield zich bezig met astrologie, tarot en magie. Als historieker, journalist en biograaf werd hij door de Franse regering tot archivaris benoemd en daardoor ook toegang tot boeken, die uit oude kloosters kwamen en gedurende de Franse revolutie in 1790 bij de sluiting van de Franse kloosters in beslag waren genomen. Daar bevonden zich ook occulte geschriften onder. Het vermoeden bestaat dat hij daarbij op oude geschriften gestoten is, die met tarot te maken hadden. Bewijs bestaat hier niet voor, ook zijn tot op heden geen geschriften hierover gevonden. In zijn boek "Histoire de la Magie"beschrijft Christian een religieuze ceremonie uit het oude Egypte, die in 78 stappen ingedeeld zou zijn en in een hal zijn hoogtepunt vond, waar de 22 grote triomf kaarten van de tarot afgebeeld zouden zijn. Naar verluidt haalde hij deze wetenschap uit de in beslag genomen kloosterboeken. Paul Christian veranderde de betekenis van de triomf, die naar zijn mening dichter bij de oorspronkelijke betekenis kwam. Hij was het ook die het begrip arcana ( geheim) in plaats van triomfen invoerde. Net als Éteilla nummerde hij de kaarten, hij gaf ze de nummers 1 tot en met 78 net als de 78 stappen van de door hem beschreven ceremonie in de oud Egyptische ceremonie.

 

Ook Éliphas Lévi heeft invloed gehad op de tarot. Éliphas Lévi was een katholieke priester, studeerde diepgaand Magie en mystiek. Hij publiceerde meerdere boeken over Magie, Lévi was een aanhanger van de leer van Court de Gébelin en ervan overtuigd dat de tarot zeer oude wijsheden had.Net als Court de Gébelin geloofde hij dat de tarot uit het oude Egypte kwam. Gefascineerd door de Hebreeuwse mystiek en kabbala sloot hij ook een oorsprong in Palestina of tenminste een ontwikkelingsweg door Palestina niet uit. Court de Gébelin veronderstelde al op grond van de overeenkomst van het aantal tarottriumfe met het aantal letters van het Hebreeuwse alfabet een mogelijke samenhang. Lévi hield zich intensief bezig met de samenhang tussen de Hebreeuwse letters, de kabbala en de tarottriomfen. Hij was er van overtuigd dat alleen degene, die de juiste volgorde van de triomfen kende, in staat was de ware betekenis te begrijpen.Daarmee heeft hij tot heden ten dage durende discussie over de juiste volgorde opgelost. Lévi was bovendien daarvan overtuigd dat de tarot de sleutel tot het juiste begrip van de kabbala is.

 

Ook Papus hield zich bezig met de samenhang tussen kabbala en tarot. Bovendien was er naar zijn mening betrokkenheid met de alchemie. Volgens zijn mening lag de oorsprong van de tarot in Atlantis en was het in het oude Egypte verder ontwikkeld. In zijn tijd overheerste nog het geloof, dat de zigeuners uit Egypte stamde. Papus zag daarom in hun de verspreider van de tarot. Zijn boek “De tarot van de zigeuners” wordt er ondanks afdoende argumentatie, nog steeds bijgehaald, als een standaardwerk. Papus was een aanhanger van Éliphas Lévi maar schijnt Éteilla objectiever gezien te hebben. In 1909 verscheen zijn boek “De divinatie tarot” waar een tarot deck toegevoegd was, welke op zijn aanwijzingen door G.Goulinat getekend zijn en enige invloed van Éteilla laat zien.

 

Papus was een goede bekende van markies Stanislas de Guaita, die zich ook zeer voor de tarot interesseerde. De Guaita, die als zwarte magiër bekend stond, schreef meerdere boeken en richtte in 1888 de Kabbalistische orde van de Rozenkruisers op, waar hij zich ook snel weer met de eveneens door hem opgerichte Katholieke orde van Rozenkruisers afsplitsten. De orde werd later ook “de zwarte Rozenkruisers van Parijs”genoemd. De Guaita’s vriend en secretaris was de vrijmetselaar en hobby tekenaar Oswald Wirth (1860 -1943). Deze maakte onder De Guaita’s leiding de Oswald Wirth tarot, die oorspronkelijk uit de 22 grote arcana kaarten bestond. De hofkaarten en de kleine arcana die in de tegenwoordige uitgave te zien zijn, zijn later toegevoegd.

 

Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de tarot geschiedenis is het oprichten van de hermetische orde van de Golden Dawn in 1888. Vaak word ook het jaar 1885 als beginjaar genoemd. Naast theoretische en praktische Magie en esoterische disciplines zoals astrologie en kabbala was de tarot een van de hoofdpijlers van de orde en speelde bij de rituelen een belangrijke rol.

 

	Drie leden van deze orde zouden de huidige tarotwereld beïnvloeden: Arthur Edward Waite (1857 - 1942), Pamela Colman Smith (1878 - 1951), en Aleister Crowley (1875 - 1947). Pamela Colman Smith schilderde onder aanwijzingen van Waite de naar Waite en zijn uitgever Rider de bekende Rider-Waite-tarot. Aleister Crowley is de geestelijke vader van de door Frieda Harris geschilderde Toth Tarot, die ook als Crowley tarot bekend werd . Beide tarot decks zijn wereldwijd de bekendste tarot.
Rider Waite		Crowley

De door de Golden Dawn oorspronkelijke gebruikte tarot was lange tijd met de mantel der geheimhouding bedekt. Als Israël Regardie (1907 – 1983), die zelf lid was van de na de Golden Dawn komende orde Stella Matutina was en enige jaren secretaris van Crowley was, verbrak in 1937 zijn zwijg gelofte en publiceerde de geheime  voorschriften van de Orde in zijn 4-delig boek onder de titel The Golden Dawn. Naar aanleiding van zijn tekeningen is de (naar aangenomen) oorspronkelijk Golden Dawn tarot ontstaan die door Robert Wang is getekend.

Golden Dawn tarot

Tegenwoordig is de interesse in de tarot groter dan ooit. Intussen zijn er honderden tarot decks en sommige zijn regelrechte kunstwerken. Van Albert Dürer tot Salvador Dali maar ook andere beroemde kunstenaars hebben tarotkaarten getekend. De tarot geeft inzichten, dient als spiritueel medium, als hulpmiddel tot divinatie,is het onderwerp van vele boeken en verschillende meningen. Intussen wordt ook de aanhang die tarot decks verzamelt steeds groter.

 

Overzicht van het ontstaan van diverse tarots.
± 1430 Ontstaan Renaissance of Visconti tarot
± 1500 Ontstaan Tarot van Marseille
± 1650 – 1750 Ontwikkeling van diverse tarotkaarten
Vanaf ± 1780 Symbolische tarot duiding (salon –tarot)
Sinds ± 1800 Occulte tarot bloeitijd ± 1850 – 1910
1909 / 1910 Rider- Waite tarot
1943 / 1969 Crowley tarot
± 1960 Het herontdekken van de tarot (begin fase)
Vanaf ± 1980 In groten getale.

Een pak tarotkaarten bestaat uit 78 kaarten.
Die je kunt onderverdelen in 22 kaarten van de grote arcana, de troefkaarten, die allen een nummer hebben van 0 tot en met XXI en een naam en iets vertellen over de ontwikkeling (levensloop) van de mens.
De 56 kaarten van de kleine arcana die het meest lijken op ons kaartspel, zijn onder te verdelen in vier series van elk veertien kaarten, ingedeeld naar attribuut (kleur) t.w. Staven (klaveren), Zwaarden ( schoppen), Bekers (harten), Pentakels (ruiten) en nummer een (aas) tot en met 10, deze kaarten geven de omstandigheden in het dagelijkse leven weer.
Door een legging ( d.i. een bepaald patroon waarin de getrokken kaarten worden gelegd) houden de tarotkaarten je a.h.w. een spiegel voor.
Aan de hand van de door jezelf getrokken kaarten, zie je in welk proces je zit.
Ze geven je een richting aan, dit kan je opvolgen.
Maar de tarot dwingt je nergens toe.
Het is aan jou of je er wel of niet iets mee doet, of je het oppakt of nog laat rusten.
Op deze manier bestaat dus de mogelijkheid om een beter inzicht te verwerven in jezelf en je situatie.
Je kan ontdekken waarom bepaalde problemen in je leven een rol spelen.

 

Er zijn tegenwoordig ontzettend veel tarotdecks.
Een goed deck herken je aan de symboliek die in de kaart zit en die voor iedereen duidelijk is.

 

[top]

Op deze Internet site rust auteursrecht. Overname van informatie (tekst en afbeeldingen) is uitsluitend toegestaan na voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende. De images op deze pagina's zijn door mij gemaakt, of zover ik weet uit het public domain of met toestemming geplaatst. Hoe dan ook mocht je hier iets tegenkomen dat van jou is en niet bedoeld is om vrij te verspreiden stuur me dan een mailtje en ik zal je naam vermelden of de desbetreffende graphic(s) verwijderen